Wasijeti i Imam ‘Aliut i pasqyruar në poezitë e muslimanëve të brezave të parë
Sherafudin el-Amili
31.08.2008

Vasi (i porosituri, i besuari, trashëguesi) është një nga titujt më të spikatur me të cilët njihet Imam ‘Aliu, nje titull ky që i është dhënë atij në shumë raste nga vetë Pejgamberi Fisnik (s.a.v.s), përmendja e të cilave është tema e punimeve të tjera.


Në këtë punim janë cituar disa nga rastet e të referuarit të Imam ‘Aliut si vasi i Profetit (s.a.v.s), nga muslimanët e brezave të parë në pvrgjthësi dhe në vargje poetike në veçanti. Imami Ebu Muhammed el-Hasan, nipi i Profetit (s) dhe princi i rinisë së Xhennetit, mbajti një hytbe kur iu vra i ati, në të cilën tha:


“Unë jam pasardhësi i Profetit dhe i biri i zëvendësit të tij”,


siç e citon Hakimi në f. 172, vëll. III i el-Mustedrek us-Sahihejn. Imam Xha‘fer es-Sadiku, siç citohet në f. 254, vëll. III i Sherh Nehxhul Belagës, në fund të komentit të hytbes kasi’e, ka thënë:


“Edhe para se Mesazhi të bëhej publik, ‘Aliu, në shoqërinë e të Dërguarit të Allahut (s), shihte dritën e dëgjonte zërin.”


Ashtu, ai e citon Profetin (s) me fjalët:


“Sikur unë të mos isha vula e profetëve, ti do të kishe qenë partner në profetësinë time; por, meqë s’mund të jesh profet, ti me siguri je vasi-u dhe trashëguesi i Profetit”, sipas Burejdes.


Një gjë e tillë është e zakonshme në mesin e tërë Imamëve të Ehl ul-Bejtit dhe shihet si një domosdoshmëri nga ata dhe pasuesit e tyre, që nga koha e sahabëve e deri më sot. Selman Farsiu citohet duke pohuar se ai e kishte dëgjuar të Dërguarin e Allahut (s) duke thënë:


“vasi-u im, i besuari im, më i miri pas meje për të ekzekutuar vasijetin tim dhe shlyer borxhet e mia, është ‘Ali ibn Ebu Talibi.”


Ebu Ejjub Ensariu ka transmetuar një hadith ku ai pohon se e ka dëgjuar të Dërguarin e Allahut (s) t’i thotë Fatimes:


“A nuk e ke marrë vesh se Allahu, i Lartësuari e i Gjithdijshmi, u hodhi një shikim banorëve të tokës dhe e zgjodhi babain tënd si të Dërguarin e Tij, pastaj Ai u hodhi një tjetër dhe zgjodhi burrin tënd, e më frymëzoi të të martoj me të dhe ta marr si khalif ?”


Burejde ka transmetuar një hadith ku ai pohon se e ka dëgjuar të Dërguarin e Allahut (s) duke thënë:


“Për çdo profet ka një mëkëmbës e trashëgimtar dhe mëkëmbësi e trashëgimtari im është ‘Ali ibn Ebi Talibi”


Dhe të dy hadithet e Ebu Ejjubit dhe Burejdes janë cituar tashmë në Letrën 68. Saherë që Xhabir ibn Jezid el-Xhu‘fi përcillte hadith nga Imami el-Bakir, ai thonte, siç pohohet në biografinë e Xhabirit në Mizan-in e Dhehebiut:


“vasi-u i vasi-ve më ka treguar se...”


Umm ul-Khajri, e bija e Harith el-Barikit mbajti një ligjëratë elokuente në Siffin - duke i nxitur kufasit ta luftonin Mu‘avijen - në të cilën ajo tha:


“Nxitoni, Allahu ju mëshiroftë, për ta përkrahur Imamin e drejtë, vasi-un besnik, siddik ul-ekberin”


Siç e citon hatibi i Bagdadit Imam Ebu’l-Fadl Ahmed ibn Ebu Tahiri, në f. 41 të veprës së tij Belagat un-Nisa’, duke pohuar se burimi i tij është el-Sha‘biu. Kjo është ajo që kanë cituar disa nga të parët, duke e lartësuar rekomandimin në ligjëratat dhe fjalimet e tyre, dhe kushdo që ua studion jetëshkrimet do t’i shohë ata ta përdorin titullin “vasi” për Prijësin e Besimtarëve aq lirshëm sa dhe emrin e kujtdo tjetri, saqë autori i Taxh ul-‘Arus thotë në faqe 392, vëllimi X, duke shpjeguar termin “vasi”: “[Shqiptuar] si gani, vasi është titulli i ‘Aliut, Allahu qoftë razi me të.”


Sa i përket lëvrimit të kësaj teme në poezinë e tyre, ajo nuk mund të citohet këtu e gjitha për shkak të bollëkut, por po citojmë prej saj atë që shërben për të ilustruar çështjen. ‘Abdullah ibn ‘Abbas ibn ‘Abdul-Muttelibi e ka përshkruar atë si:


Vasi-u i të Dërguarit, i zgjedhur nga Ehl ul-Bejti Kalorësi që sfidës i përgjigjet, është ai më i shpejti

El-Mugire ibnu’l-Harith ibn ‘Abdul-Muttelibi i tha këto vargje kur po inkurajonte irakenët të luftonin Mu‘avijen në Siffin:


Vasi-u i të Dërguarit është komandanti juaj, Dhëndri i tij që përhapi Mus’hafin e Lartësuar.

‘Abdullah ibn Ebu Sufjan ibn ul-Harith ibn ‘Abdul-Muttelibi ka thënë:


Mes nesh është ‘Aliu, heroi i Khajberit, tani i rrënuar Edhe në Bedr ishte ai hero, kur trupat ia mbathën; Ai është vasi-u i Profetit dhe kushëriri i tij i preferuar, Kush mundet pra ta arrijë, statusin e tij të pakapshëm?

Ebu’l-Hejthem ibn Tihani, një prej heronjve të Bedrit, thuri vargje për t’i lexuar gjatë Betejës së Devesë në të cilën ai tha:


Vasi-u është Imami dhe vali-u ynë, në fjalë e vepra S’mbeti asnjë sekret i fshehtë, u zbulua e vërteta.

Khuzejme ibn Thabiti, i dy shehadeteve, hero i Bedrit, recitoi vargje të cilat edhe ai i thuri gjatë Betejës së Devesë, ku tha:


O vasi-u i Profetit! Lufta armikut ia kalli datën, Dhe njësitet që godasin e kanë mprehur shpatën.

Ai, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë gjithashtu:


O ‘aishe! Lëre ‘Aliun dhe llagapet që i ke mveshur Emrat që i thua, të vërtetën s’e kanë gjetur; Ai s’është tjetër veçse vasi-u nga fisi i Profetit, Përveç teje pa e dëshmuar këtë askush nuk mbeti.

‘Abdullah ibn Badil ibn varka’ el-Khuzai, një hero ndër sahabë, i cili ra shehid në Siffin megjithë vëllain e tij ‘Abdur-Rahmanin, tha fjalët e mëposhtme gjatë Betejës së Devesë:


O populli im! Ç’fitne e madhe nga shejtani na gjeti, Suljuni armikut që po lufton vasi-un e atij Profeti. Mes vargjeve që tha vetë Prijësi i Besimtarëve në Siffin ishin këto: Sikur Ahmedit t’i thonin se vasi-un e tij Po e barazojnë me një të mallkuar Zemra e tij, patjetër, shumë do ish trazuar.

Xherir ibn ‘Abdullah el-Bexhli, sahab, i dërgoi ca vargje Shurhabil ibn el-Semtit, ku e përmendte ‘Aliun me fjalët: Mes tërë anëtarëve të fisit të Profetit, Ai është vasi-u i Profetit të Samedit, Kalorësi mbrojtës i të Dërguarit të tij, Në trimëri dhe fuqi nuk ka si ai.


‘Umer ibn Harithe el-Ensari, në një poemë lavdëruese për të birin e Prijësit të Besimtarëve Muhammedin, të njohur më mirë si Ibn el-Hanefijje, tha:


Si vasi-u është, dhe mban emrin e Profetit, Flamuri i tij është si e kuqja e Xhennetit.

Kur njerëzit i dhanë betimin ‘Aliut pas ‘Uthmanit, ‘Abdur-Rahman ibn Xha’ili thuri këto vargje: Betohem se rreth një njeriu ju jeni bashkuar Shqetësimin e të cilit për fe s’mbet kush pa e dëgjuar, I mbështetur nga Fuqiploti: i virtytshëm, i papërlyer, ‘Aliu, vasiu i të Zgjedhurit, dhe kushëriri i tij më i vyer


Një njeri nga fisi i Azibit tha këto fjalë gjatë Betejës së Devesë:


 Ky njeri quhet ‘Ali Profeti e caktoi vasi Ditën e Selametit Profeti i tha ummetit: “Ky është vëllai im! Dhe zëvendësi kur të perëndojë dielli im.” I urti i vuri veshin dhe e nguliti në mendime, I paudhi e harroi dhe e hodhi atë pas shpine.


Gjatë Betejës së Devesë, një i ri nga fisi i Zabbes, i cili ishte në kampin e ‘aishes, doli e tha: Ne jemi bijtë e Dabbes, armiq të atij ‘Aliu Atij që ngaheri njihet si vasi-u Kalorës trim në kohën e Nebiut, Unë s’jam i verbër për virtytet e ‘Aliut, Veç po vajtoj vdekjen e ‘Uthman takiut.


Sa’id ibn Kejs el-Hamadani i cili luftonte në anën e ‘Aliut, tha këto vargje në Betejën e Devesë: Ç’luftë e ashpër që është ndezur! Që ia then shtizat çdo kalorësi, Thoni vasi-ut: Kahtani po vjen i lumtur Thirrini ta ndihmojnë Hamadanin me sa munden Ata janë gjaku i tyre, Ata janë bijtë e tyre.


Zijad ibn Labid el-Ensari, një nga shokët e ‘Aliut, thuri këto vargje gjatë Betejës së Devesë:


Si po ju duken ensarët në këtë luftë plot tërbim? Ne jemi njerëz që s’frikësohen kurrë nga vdekja; Në mbështetje të vasi-ut, ne sulmojmë me guxim, Ensarët përherë të vendosur, moralin asgjë s’ua prekka. ‘Ali ibn Ebu Talibin ne po mbështesim, Kundër atyre që gënjeshtra ndaj tij qesin. Thoni gënjeshtarëve, që ndërgjegjja s’u vlen dy pare, Se përjetë do korrin frytet e veprave të tyre mëkatare.

Haxhr ibn ‘Adi el-Kindi tha me po këtë rast:


O Zot! Mbroje ‘Aliun të cilit Ti ia bekon veprat, Mu’minin që fton që Ty të të lartësohen Emrat. Kjo s’është fjalë e një të mbrapshti apo mashtruesi, Ai është prijës i emëruar dhe i udhëzuar nga Krijuesi, Mbroje atë, o Zot, dhe mbroje thirrjen e Profetit tënd Me vasi-un e tij që është vali-u për gjithkënd.

‘Umer ibn Ahxhije thuri një poemë lavdëruese në adresë të Hasanit, e cila u recitua pas asaj të Ibn ul-Zubejrit, gjatë Betejës së Devesë, që thonte:


Hasan i dlirë, si yt atë je në virtyt, i pari i mirësisë, Mes ne të gjithëve je një shembull në majën e lartësisë Ti mbajte një fjalim me anë të cilit Allahu ia nxori Gënjeshtrën armiqve të babait tënd e cila gjëmoi, Si dërdëllisja e Ibn ul-Zubejrit, atij të turpëruari, Pyeti dhe buzërrudhurit se emrin e tij s’rrinë pa ta treguar. Allahu ngulmoi t’ia ulte kokën atij në turpërim, Dhe t’ia ngrinte kokën birit bujar të vasi-ut trim. Ti padyshim e ke zgjedhur Nebiun Tënd Dhe Ti gjithashtu e caktove vasi-un e tij në vënd.

Zexhr ibn Kejs el-Xhu’fi thuri këto vargje po ashtu gjatë Betejës së Devesë:


Allahu e përshëndet Ahmedin, të Dërguarin e Mbretit I Cili i dhuron atij bekime të shumta, Pas të Dërguarit të Mbretit Khalifi ynë vijon patjetër, Burrë i denjë për prijësi - kalorës i vërtetë me fjalë e vepër: Për ‘Aliun po flisja, vasi-un e Profetit, që i kthen në Rrugë të Drejtë Të gjithë të shthururit dhe devijuesit që ngjallën Zemërimin e vërtetë.

El-Ash’ath ibn Kejs el-Kindiu ka thënë:


Lajmëtari i Imamit erdhi tek ne, duke urdhëruar Që çdo musliman në ushtrinë e ‘Aliut menjëherë duhet rreshtuar Ai është lajmëtari i vasi-ut, vasi-ut të atij Resulullah, Më i pari në bëma, virtyte, dhe takva nga çdokush ndër ata.

... dhe gjithashtu: Me lajm nga Imami sapo jemi njoftuar Nga ‘Ali Myrtezai, ‘Aliu nga Hashimi Dhëndri i Profetit (s), viziri i tij i bekuar Më i pari i ummetit dhe kudo më i miri. El-Nu‘man ibn ul-‘Axhlan el-Zarki el-Ensariu tha këto fjalë gjatë Luftës së Siffinit:


Si mund të ketë përçarje kur prihemi nga vasi-u? Jo! Mos u habisni, e mos u hutoni, e prapa mos u zmbrapsni Lëreni pra, Mu’avijen e prishur, dhe ndiqni dinin e vasi-ut Dhe falënderojeni Zotin e njerëzve dhe të xhinëve.

‘Abdur-Rahman ibn Thuejb el-Eslemi tha këto fjalë në një poemë që e kërcënonte Mu‘avijen me trupat e tij të Irakut:


Ata udhëhiqen nga vetë vasi-u Që larg rrëshqitjes e humbjes është duke ju thirrur.1

‘Abdullah ibn Ebu Sufjan el-Harith ibn ‘Abdul-Muttelibi ka thënë:


Komanduesi pas Muhammedit është ‘Aliu I cili e mbrojti, e përkrahu dhe e mbështeti. Ai është vasi-u i të Dërguarit, kjo dihet vetvetiu; Soji i tij, i pari që u fal me të, dhe që dorën ia zgjati.

Khuzejme ibn Thabiti i dy shehadeteve, ka thënë: Ai është vasi-u i Resulit nga tërë farefisi, Kalorësi i tij mbrojtës mu që nga fillimi. I pari që u fal, atij askush s’ia kaloi Përveç zonjës së zgjedhur që Ai e bekoi. Zafer ibn Hudhejfe el-Esdi ka thënë:


Përkrah ‘Aliut rrini, o burra, me vepra e me fjalë, Se ai është vasi-u dhe muslimani më i parë.2

Ebu’l-Esved el-Du‘ali ka thënë:


E dua Muhammedin me gjithë shpirt, Shumë dua ‘Abbasin, Hamzain dhe atë vasi.

El-Numan ibn ‘Axhlani, një poet dhe fisnik i ensarëve, tha vargjet e mëposhtmme në një poemë që i drejtohej ‘Amr ibn ul-‘asit, të transmetuar nga el-Zubejr ibn Bakkari në Muveffekijat. Ajo përcillet nga dijetari mu‘tezili në f. 13, vëll. III i Sherh Nehxhul Belagës, por Ibn ‘Abd ul-Berri e citon poemën kur rrëfen biografinë e Numanit në el-Isti‘ab, duke e hequr emrin e dëshmuesit të saj...


..kështu pra, sillen disa (27:34)


Ju e nënvleftësuat ‘Aliun që është më i denji, Edhe pse e dinit, apo s’e dinit; Se ai, i ndihmuar nga Allahu, udhëzon drejt Tij pa dyshim Ndalon poshtërsinë, shtypjen dhe çdo krim; vasi-u i të Zgjedhurit (s) dhe kushëriri i tij Shfarosësi i kalorësve të devijuar që Zotit s’ia dinë.

El-Fadl ibn el-‘Abbasi i tha këto vargje që citohen nga Ibn Athiri në fund të diskutimit të këtij mbi ‘Uthmanin, në f. 43, vëll. III i Tarikh el-Kamil, duke komentuar se ‘Uthmani është “më i miri ndër njerëz pas të treve nga shtëpia [e Profetit].”


Më i miri ndër njerëz dhe ata që besojnë Pas të zgjedhurit për të qenë Pejgamber Është vasi-u sipas atyre që gjithçka kujtojnë. I pari që fali namaz dhe brumi i Pejgamberit; I pari që në Bedr u dha goditjen shkatërruese Atyre që shkelën Ligjin e Zotit.

Hasan ibn Thabiti ka recituar vargjet e mëposhtme në të cilat ai e lavdëron ‘Aliun në emër të ensarëve. Ato citohen nga Zubejr ibn Bakkari në el-Muveffekijat dhe përcillen nga Ibn Ebi’l-Hadidi në faqe 15, vëllimi II i veprës së tij Sherh Nehxhul Belaga:


Ti je më besniku ndaj Profetit mes nesh I denji për emërim; se kush është ai syresh Që ty mund të ta kalojë, kush pra? A s’je ti për të vasi i udhëzuar dhe vëlla, Më i dijshmi për Kur’anin dhe të gjitha Hadithet e Profetit të bekuar?

Disa poetë i recituan këto vargje duke iu drejtuar Hasan ibn ‘Aliut, paqe pastë mbi të dy, siç citohet nga Shejh Muhammed ‘Ali Hashshu el-Hanefi el-Sejdaviu në shënimin e f. 65 të librit të tij athar Thevat ul-Sivar, kur diskuton Ganimeten, të bijën e ‘amirit e Mu‘avijen, duke thënë se ajo e recitoi këtë kuplet para Mu‘avijes në një pohim që ajo bëri duke iu përgjigjur fjalëve të tij. Më i nderuari ndër njerëz, i biri i vasi-ut, Nipi i Profetit, biri i ‘Aliut.


Umm Sinani, bija e Khajtheme ibn Kharsha’e el-Methhaxhit i ka recituar vargjet e mëposhtme me elozhe ‘Aliut; ato përmenden nga Imam Ebu’l-Fadl Ahmed ibn Ebu Tahir el-Bagdadi kur diskuton Umm Sinanin në faqe 67 të Belagat un-Nisa’. Ato citohen nga Umm Sinani edhe prej Shejh Muhammed ‘Ali Hashshu el-Hanefi el-Sajdaviut në fund të faqes 78 të veprës së tij athar Thevat ul-Sivar:


Ti ishe midis nesh, pas Muhammedit, trashëguesi i tij i besuar Ai të zgjodhi ty dhe besimin e tij ti e justifikove duke e mbrojtur Kaq mundëm t’ju citonim në një letër aq të shkurtër nga poezia prej kohës së Prijësit të Besimtarëve. Po të shqyrtonim poezinë e thurur pas tij, do të nxirrnim një libër voluminoz dhe pas shkrimit të të cilit do na duhej akoma të kërkonim të falur për punimin tonë të paplotë. Gjithsesi, citimi i tërë asaj poezie mund të bëhet i mërzitshëm dhe mund të na çojë jashtë temës. Ndaj, le të kënaqemi vetëm me citimin e poetëve më të famshëm dhe ta gjykojmë pjesën tjetër me atë që po përmendim këtu. Në poemën e tij të famshme, Kumeit ibn Zijadi i ka lartësuar pasardhësit e Hashimit, me fjalët:

Ai është vasi-u që mbron fronin e këtij ummeti Ndaj shpërbërjes dhe rrënimit për së shkreti,3 Ai është që mishëron virtyt, lavdi dhe mirësi, Zgjidhësi i çështjeve me rregull dhe vendosmëri. vasi-u, vali-u,4 kalorësi i paarritshëm Trim i paepur i yllit të shndritshëm, vasi-u i vasi-ve këmbëngulës dhe i urtë Në mejdane dëgjohen britmat e armiqve të tij të ulët. Kuthejr ibn ‘Abdur-Rahman ibn el-Esved ibn ‘amir el-Khuza’i, i njohur më mirë si Kuthejr ‘Azzai, ka thënë:

 

vasi-u i Profetit të zgjedhur dhe kushëriri i tij I liron ai robërit dhe gjykon me barazi

Ebu Tammam el-Ta’iu ka recituar këto vargje në një prej poemave të tija që rimojnë me r-të:5 Ju komplotuat ndaj vasi-ut të tij e mashtruat dhe më parë; Ju e gatuat atë si asnjëherë, një dredhi si kjo s’ish parë, Kundër vëllait, dhëndrit të Profetit që kishte marrë Bëma të famshme, kurse kurthet tuaja ia hapën dyert mbarë Fitnes ndaj vëllait të pashoq, dhëndrit... mos shto një fjalë Për Profetin ai ishte si Haruni për Musain e kohëve më parë..


Dhu’bal ibn ‘Ali ka recituar këto vargje në eulogjinë e tij të Prijësit të Martirëve, es-Sejjid ush-Shuhada [Imam Huseinit]:


Koka e djalit të bijës së Muhammedit dhe vasi-ut të tij Po ngrihet lart në majë të shtizës, për ta parë të gjithë

Kur Ebu’t-Tajjib el-Mutanabbiun e qortuan për ndërprerjen e lavdërimit të tij të Ehl ul-Bejtit, ai u përgjigj, siç shkruhet në divanin e tij, me fjalët: S’kam asnjë pretekst për ta ndërprerë lëvdimin e vasi-ut Nuri i tij mbizotëron, hija e tij zgjatet atë të çdo njeriu: Se kur diçka zgjat, ajo qëndron vetë e s’mund të humbet, Ndriçimi i dritës së diellit kurrë nuk mund të zhduket.


Ai gjithashtu recitoi vargjet e mëposhtme për lavdinë e Ebu Kasim Tahir el-‘Aleviut, siç shkruhet në divanin e tij: Ai është biri i Resulullahit dhe vasi-ut të tij I ngjashëm me ta kur krahasoj me mprehtësi.


Vargje të tilla janë të panumërta, të panumërueshme. Shënime


1 Ky varg, dhe të gjitha versetet poetike e marshet që i paraprijnë, citohen në librat e biografisë dhe historisë, veçanërisht ato që shtjellojnë betejat e Devesë dhe Siffinit. Ato janë cituar në tërësi nga hulumtuesi Ibn Ebi Hadid në f. 47-50, vëll. I i Sherh Nehxhul-Belagës, botimi i Egjiptit, ku ai shpjegon hytben e Prijësit të Besimtarëve që i referohet pasardhësve të Profetit (s) dhe asaj që kanë thënë për të, duke përfshirë dhe fjalët: “Ata gëzojnë epërsinë e të qenurit të caktuar nga Zoti për të udhëhequr, dhe tek ata ruhet testamenti i Profetit (s), e ata janë trashëgimtarët e trashëgimisë së tij.” Pasi i citon këto vargje dhe marshe, ai thotë tekstualisht: “Vargjet që përmbajnë fjalën ‘vasijet’ janë të shumta, por ne kemi përfshirë këtu disa prej tyre ku përmenden dy palët (duke nënkuptuar librin e Ebu Mikhnafit mbi Betejën e Devesë dhe atë të Nasr ibn Muzahimit mbi Betejën e Siffinit); përveç këtyre, ka referenca të panumërta dhe të panumërueshme. Ne do të kishim mbushur shumë faqe me to po të mos i druheshim mërzitjes e monotonisë.” 2 Vargu i Zaferit dhe kupletet e thurura nga Khuzejme para tij, krahas kupleteve nga Ebu Sufjani që i paraprijnë, transmetohen të gjitha nga Imam el-Iskafi në librin e tij Nekd ul-‘Uthmanijje, dhe përcillen nga Ibn Ebi’l-Hadidi në fund të komentit të tij të hytbes kasi’e në f. 258 e më tej, vëll. III i Sherh Nehxhul Belagës, botimi i Egjiptit. 3 Kur Shejh Muhammed Mahmud el-Rafi’i mbërriti në fund të zbërthimit të këtij vargu në komentin e vargjeve të Kumeitit në lëvdim të pasardhësve të Hashimit, ai tha: “Pra ‘Aliu, Allahu ia ndristë fytyrën, që quhet vasi sepse i Dërguari i Allahut (s) avse [la vasijet] për të.” E njëjta përcillet nga Ibn Burejde që citon të atin se Profeti (s) ka thënë: “Për çdo Profet ka një vasi, e ‘Aliu është vasi-u im dhe trashëguesi i trashëgimisë sime.” Tirmidhiu pohon se Profeti (s) ka thënë: “Kujtdo që i kam qenë unë vali, ky ‘Ali i është vali.” Bukhariu citon Ibn Sa‘din që thotë se i Dërguari i Allahut (s) u nis për në Tebuk, duke e lënë ‘Aliun pas. ‘Aliu e pyeti: “A po më lë me fëmijë dhe gra?” Ai i tha: “A s’je i kënaqur që statusi yt ndaj meje është si ai i Harunit ndaj Musait, vetëm se nuk do të ketë profet pas meje?” Ibn Kejs el-Rakijjati ka thënë: Nga mesi ynë janë: Ahmedi Profeti, besniku, besimtari, i urti; Dhe ‘Aliu e Xha’feri me dy krahë, që janë vasi-u dhe shehidi. Kjo është diçka që poetët e kanë thënë përherë për ‘Aliun, duke e elaboruar mjaft. Pastaj, ai dëshmon për poezinë që ne e cituam nga Kuthejr ‘Azzai. 4 Komentusi Muhammed Mahmud el-Rafi’i thotë tekstualisht: “D.m.th. mëkëmbës pas të Dërguarit të Allahut.” 5 Poema fillon me “Gazelat që i bënë dunat me rërë të vezullojnë si yje”, që përfshihet në divanin e tij.